آیا تابهحال از خودتان پرسیدهاید که تاریخچه آرایش و لوازم آرایش به چه زمانی برمیگردد؟
و یا استفاده از لوازم آرایشی دقیقاً از کجا و از چه زمانی شروع شده است؟
شاید برایتان جالب باشد بدانید که قدمت اولین لوازم آرایشی کشف شده به ۱۶۴ هزار سال پیش از میلاد باز میگردد! البته استفادهی رایج آن به شکل امروزه از دوران مصر باستان آغاز شده است.
اگر شما نیز درباره این موضوع کنجکاو هستید و دوست دارید بدانید بشر از چه زمانی شروع به آراستن خود با لوازم آرایشی کرده است و یا تاریخچه آرایش در ایران چیست،
پیشنهاد میکنیم تا انتهای این مقاله از مینو بیوتی با ما همراه باشید.
طبق آنچه باستانشناسان به ما میگویند، تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی به دوران بینالنهرین باستان، مصر باستان و ایران باستان برمیگردد.
در ادامهی این مقاله بیشتر دربارهی تاریخچه لوازم آرایشی صحبت میکنیم و خواهیم دید که کاربرد این لوازم از کی و کجا شروع شده است.
اکتشافات باستانشناسی نشان میدهند که رواج استفاده از لوازم آرایشی و تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی به دوران مصر باستان برمیگردد.
ملکه مشهوری همچون کلئوپاترا تا زنان و مردان عادی این کشور،
همگی از لوازم آرایشی مانند کرمهای تولیدشده از انواع روغن طبیعی، گلاب و موم طبیعی برای حفظ لطافت پوست خود استفاده میکردند.
همچنین سرمه چشم و حنای زینتی از دیگر محصولات آرایشی در این کشور بوده است.
کاربرد لوازم آرایشی و بهداشتی در آسیای غربی و بهویژه در ایران و بینالنهرین بسیار محدود بوده
و بیشتر شامل استفاده از سرمه برای آرایش چشمها حتی در مردان و کودکان میشده است.
البته با پیدایش اسلام در این مناطق، کاربرد این اقلام در اماکن عمومی،
فقط محدود به زنان برده و خوانندگان شد و سایرین تنها میتوانستند در خلوت و برای خود آرایش کنند.
در بخش اول کتاب مقدس مسیحیان نیز به تاریخچه آرایش در خاورمیانه اشاره شده
و عنوان شده است که افراد مختلف از لوازم آرایشی برای آراستن خود و محبوبیت نزد پادشاهان استفاده میکردند.
سرمه یکی از قدیمیترین لوازم آرایشی این منطقه به شمار میرود که در ایران باستان کاربرد زیادی داشت
و بخشی از تاریخچه آرایش در ایران است.
و پس از رواج اسلام در ایران استفاده از آن در سایر کشورهای خاورمیانه و شرق نزدیک نیز رایج شد.
در کشورهایی مانند چین و ژاپن نیز قدمت بهکارگیری این محصولات به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نسبتدادهشده است. در این کشورها افراد خاندان سلطنتی از موادی حاوی طلا و نقره برای تزئین ناخنهای خود استفاده میکردند.
این در حالی است که سایر قشرهای جامعه تنها میتوانستند از موادی به رنگ قرمز و مشکی استفاده کنند
و حق استفاده از رنگهای روشن را نداشتند.
البته در ژاپن گلبرگهای کوبیده شده نیز بهعنوان سایه پشت پلک و ابرو و موم چرب «بینتسوکه» برای آرایش لبها به کار میرفتند. همچنین آرد برنج برای سفید کردن صورت و رنگ سرخ برای نمایان کردن اطراف چشم و بینی کاربرد داشت.
در مغولستان نیز بانوان طبقه سلطنتی برای شاد کردن ملکه گونههای خود را سرخ میکردند.
آنها همچنین از پماد یا کرمهایی که از چوب صندل تهیه میشد
برای روشن کردن پوست خود و محافظت از آن در مقابل نور خورشید بهره میگرفتند.
حنا نیز برای آراستن عروس یا رنگ کردن طبیعی موی سر مورداستفاده قرار میگرفت و تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی به این صورت بود.
تاریخچه آرایش در اروپا نیز به کشورهایی همچون یونان و روم باستان برمیگردد و این کشورها جزو اولین مناطقی بودند
که مواد آرایشی و زیبایی را در سطح وسیعی به کار بردند؛ بهطوریکه عموماً افراد ثروتمند رومی هرروزه از این محصولات استفاده میکردند.
البته این افراد گاهی اوقات با انتقاد و سرزنش منتقدان و نویسندگان مواجه میشدند؛ چرا که این رویه مخالف قوانین روم باستان تصور میشد.
همچنین در سدههای میانی از جمله قرن شانزدهم صورتهای بیروح و رنگپریده در اروپا مد شد
و زنان برای دستیافتن به این نوع چهره دست به اقداماتی میزدند که باعث ازدستدادن خون بدنشان میشد.
البته در اسپانیا زنان خیابانی برای ایجاد تمایز و تضاد در چهره رنگپریده خود
به استفاده از لوازم آرایشی صورتی رنگ روی آوردند و زنان اشرافزاده ایتالیایی نیز از رژ لب قرمز و زرشکی رنگ استفاده میکردند.
بهطورکلی تاریخچه آرایش در غرب به سدههای میانی بر میگردد که زنان عموماً چهرههایی رنگپریده و گونههایی خشک و زبر داشتند.
این ویژگیهای زنان طبقات اشرافی که اهل آرایش بودند باعث افزایش تقاضا برای لوازم آرایشی و زیبایی شد.
این روند ادامه داشت تا اینکه بهتدریج دیدگاه مردم نسبت به کاربرد لوازم آرایشی تغییر کرد،
تا جایی که ملکه ویکتوریا استفاده از این محصولات را محکوم کرد و تنها بازیگران و هنرمندان معروف اجازه بهکاربردن آنها را داشتند.
در قرن نوزدهم میلادی کاربرد لوازم آرایشی فقط به آرایشهای ملیح، زنانه و ظریف محدود میشد
و بعضی از زنان از رنگ سرخ بهعنوان رژگونه و از گیاه «بلادون» برای براق و درخشان کردن پلکهای خود استفاده میکردند.
تاریخچه آرایش در آمریکا و اقیانوسیه نیز مشابه سایر کشورها بود و بومیان این مناطق در جشنها،
مراسم و آئیینهای پیروزی خود از لوازم آرایشی برای تزئین و نقاشی چهره استفاده میکردند.
در قرن بیست و یکم کاربرد لوازم آرایش با تحولات گستردهای روبرو شد؛ بهطوریکه در اواسط قرن بیستم و همزمان با جنگ جهانی دوم،
استفاده از این محصولات به دلیل کمیاب شدن آنها بسیار کاهش پیدا کرد و زنان آرایشی ملایم و چهرهای طبیعی داشتند؛
هرچند که نمیتوان به استفاده از رژلبهای قرمز در آن زمان اشاره نکرد.
زنان این دوره سبک آرایش خود را از بازیگران سینمای هالیوود همچون آدری هپبورن و مرلین مونرو تقلید میکردند.
دهه 1960 با آرایشهای غلیظ چشم همچون خط چشمهای گربهای و ریملهای حجیم همراه بود؛
تا اینکه در دهه بعد باز هم مینیمالیسم یا سادهگرایی در جامعه رواج یافت
و توجه به شرایط زیستمحیطی و آزادی زنان اهمیت بیشتری پیدا کرد.
اما در دهه هشتاد با تحولات سیاسی و اقتصادی بزرگ، دنیای مد و زیبایی
باز هم به سمت آرایشهای سنگین همچون مدل موهای حجیم، آرایش روشن و رنگارنگ، رژگونه پررنگ و سایه چشم و رژلبهای براق روی آورد.
بااینحال در دهه ۱۹۹۰ مجدداً شاهد رواج سادهگرایی بودیم که به مقابله با آنهمه زرقوبرق میپرداخت.
اما در آغاز قرن بیست و یکم موهای صاف و روبهبالا، سایه چشم مات، استفاده از برق لب بهتنهایی و خط چشمهای پررنگ ظهور کرد
که عموماً از سبک و دنیای مد سلبریتیها و ستارهها پیروی میکرد.
در دهه 2000 رژلبهای مات، سایه چشم سفید و کشیدن خطچشم پررنگ بیرون از چشم مد شد
و در اواخر این دهه برقلب جای رژلبهای مات را گرفت.
دهه 2020 شاهد نوآوریها و تجربهگراییهای بسیاری در تاریخچه آرایش بود. آرایش همرنگ در کل صورت و سایه چشمهای مات در این دهه مد شدند.
در آرایش لبها توجه بیشتر به سمت فرم آرایش لب معطوف شد و برجسته کردن لبها به یکی از ترندهای روز تبدیل شد. همچنین بسیاری از گرایش های دهه 1990 دوباره به صحنه بازگشتند.
مطلب پیشنهادی: انواع لوازم آرایشی و کاربرد آنها
تا به اینجای مقاله دربارهی تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی صحبت کردیم. در ادامه نیز خلاصهای از تاریخچه ظهور لوازم آرایشی مختلف را با شما در میان میگذاریم:
کشف اولین لوازم آرایشی به ۱۶۴ هزار سال پیش از میلاد بر میگردد
که باستانشناسان آثار و شواهدی از استفاده از لوازم آرایش را در غاری در آفریقای جنوبی پیدا کردند.
مردمان مصر در 10 هزار سال پیش از میلاد از روغنها و کرمهای طبیعی برای مصارف بهداشتی مانند تمیزکردن پوست،
ایجاد لطافت در آن و خوشبو کردن بدن استفاده میکردند.
• رنگ برای رنگآمیزی پوست؛ ۴ هزار سال پیش از میلاد
مردان و زنان از رنگها و مواد مختلف برای نرمی پوست و محافظت از آن در مقابل تابش نور خورشید و بادهای شدید استفاده میکردند.
• پودر و خاک سرخ رنگآمیزی گونهها و لبها؛ ۳ هزار سال پیش از میلاد
۳ هزار سال پیش از میلاد یونانیان پودرهای گچی یا سربی را برای سفید کردن پوست صورت خود به کار گرفتند
و در همان زمان از خاک یا آب سرخ برای قرمز کردن لب و گونه استفاده میشد.
• سرمه برای تیرهکردن دور چشم؛ یک سال بعد از میلاد
یک سال بعد از میلاد افراد مختلف از سرمه برای سیاه کردن چشمها بهره بردند.
• عرضهی ریمل؛ سال ۱۹۱۳
در نهایت در سال ۱۹۱۳ ریمل اختراع شد که در ابتدا اختراع مناسبی به نظر نمیرسید
و استفاده از آن بسیار سخت بود، بااینحال موفق شد در سراسر اروپا به محبوبیت برسد.
بشر همیشه در پی افزایش زیبایی و جذابیت ظاهری خود بوده است
و به همین دلیل تاریخچه آرایش و استفاده از لوازم آرایشی به دوران باستان برمیگردد.
البته با ورود به دوران مدرن و افزایش محبوبیت لوازم آرایشی،
صنعت تولید لوازم آرایشی و بهداشتی نیز به کلی متحول و به صنعتی بسیار سودده و پیچیده تبدیل شده است.
در حال حاضر شرکتهای بزرگ تولیدکنندهی لوازم آرایشی از همکاری و مشارکت متخصصین زیبایی، متخصصین پوست و مو
و اینفلوئنسرهای شبکههای اجتماعی بهره میگیرند تا محصولاتی مناسب و سالم را به دست مصرفکنندگان برسانند.
تاریخچه آرایش در ایران نیز قدمت طولانی دارد.
امیدواریم از این مطلب کوتاه در مورد تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی و آرایش استفاده کافی را برده باشید.
منابع این مطلب:
440industries.com
timetoast.com
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
بسیار عالی